Chemiczne dodatki – fakty i mity

Dietetycy coraz częściej alarmują o spożywanie produktów jak najmniej przetworzonych, niestety nie jest łatwo o zdobycie składników pokarmowych z dobrego, sprawdzonego źródła i do tego w stanie jak najmniej przerobionym. Do tego coraz większa ilość żywności, która jest przetwarzana,  pakowana i do tego posiada długie terminy przydatności do spożycia zawiera często całe litanie dodatków chemicznych. Czytamy na etykietach tajemnicze oznaczenia rozpoczynające się na literkę “E”, czy powinniśmy się ich bać?! Dodatki do żywności w naszych puszkach pomidorów, kostkach margaryny lub słoikach z dżemem są tam z różnych powodów. Mogą poprawiać smak i wygląd, przedłużać jego przydatność do spożycia, chronić przed zepsuciem czy zmieniać barwę i konsystencję. Spełniają różne funkcje technologiczne.

Dlaczego są potrzebne?

Mimo tego, że źle się nam kojarzą, często spełniają funkcje chroniące nasze zdrowie, gorzej jak służą wzmacnianiu smaku, zapachu, a  co często prowadzi do wzmożonego apetytu. Niektóre funkcje dodatków:

  • właściwości barwiące – dodają lub przywracają barwę żywności (kody E100 – E199)
  • właściwości konserwujące – zapobiegają starzeniu się i psuciu żywności (kody E200 – E299)
  • właściwości przeciwutleniające – spowalniają lub uniemożliwiają utlenianie się żywności (kody E300 – E399)
  • właściwości smakowe – poprawiają i wzmacniają smak żywności (kody E600 – E699).

Produkt o atrakcyjniejszym kolorze, zapachu czy smaku częściej będzie wybierany przez konsumentów, więc aspekt marketingowy jak najbardziej jest nieunikniony.  Być może nie jesteśmy zadowoleni z ilości dodatków w naszej żywności, ale często stwierdzamy, że jest ona konieczna. Ciężko na przykład wyobrazić sobie transport na duże odległości produktów żywnościowych bez użycia konserwantów: banany z Ghany, ananasy z Kostaryki, czy inne egzotyczne produkty z jeszcze bardziej egzotycznych zakątków świata.

Nietolerancja na dodatki chemiczne do żywności

Około 5 procent populacji ogólnej jest wrażliwa na jeden lub więcej dodatków do żywności, mówi dr Rob Loblay, szef jednostki alergii w Royal Sydney. “Dla niektórych osób wiąże się to tylko z drobnymi dolegliwościami. Dla innych ludzi, którzy są bardzo wrażliwi, może stanowić to poważny problem, nawet prowadzących do astmy”. Także coraz liczniejsze problemy z alergiami, nawet u noworodków wiązane są z coraz bardziej scheminizowanym pożywieniem.

Negatywne skutki dodatków

Podejrzenia o niepożądane skutki spożywania dodatków chemicznych często powiązany jest z poszczególnymi grupami dodatków. Konserwanty są związane z nietolerancją, szczególnie u osób cierpiących na astmę. Siarczyny (wodorosiarczynu sodu (222), pirosiarczyn sodu (223) i potasu bisiarczyn (228)) znajduje się w owocach, winie, piwie i owocach suszonych, mogą powodować astmę i migreny u osób, które są wrażliwe na nie. Również  azotan (251) i azotan sodu (251), które są wykorzystywane w przetwórstwie mięsnym, zostały sklasyfikowane jako “prawdopodobnie rakotwórcze dla ludzi” przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC). Wzmacniacz smaku glutaminian sodu (MSG) (621) jest często stosowany w kuchni azjatyckiej i jest związane z “syndromem chińskiej restauracji” (zbiór objawów, takich jak bóle głowy, drętwienie i mrowienie). Chociaż liczne badania wykazały, że MSG jest bezpieczna dla większości z nas, niektórzy wystąpienia objawów, związane jest z  zjedzeniem dużej ilość MSG w jednym posiłku. Barwniki spożywcze , takie jak tartrazyna (102), czerwień Allura (129) i czerwień koszenilowa (124), jest często uznawany za przyczynę nadpobudliwości u dzieciW 2007 roku zespół naukowców z Uniwersytetu w Southampton w Wielkiej Brytanii, studiował wpływ barwników i dodatków na zachowanie dzieci. Autorzy badania Southampton stwierdzili istnienie związku pomiędzy nadpobudliwością i spożywaniem barwników spożywczych u dzieci w wieku trzech i ośmiu do dziewięciu lat.

Naturalne dodatki

Rozróżnianie dodatków do żywności na  “sztuczne” i “naturalne” nie wiele wnosi, ponieważ prawie każdy, który jest wrażliwy na sztuczne dodatki będzie również wrażliwy na jednej lub więcej substancji naturalnych. Główna różnica między tymi związkami stosowanymi w żywności jest ich koncentracja. Naturalne są stosowane w małych ilościach, sztuczne w dużo większych dawkach.

Chemiczne dodatki w żywieniu  - Strefa Zdrowie

Model chemiczny glutaminianu – Strefa Zdrowie

Generalnie do puki nie spożywamy zbyt wielu produktów żywnościowych z dużym stężeniem chemicznych dodatków, nie masz problemu, gorzej jeśli są dostarczane “często i gęsto”. A jak sami wiem, często trudno jest zapanować nad ilością chemicznych dodatków w naszej codziennej diecie.

Przygotował: Pawro na podstawie: http://www.abc.net.au/health/features/stories/2013/02/14/3684208.htm#.UXcUY6K9nSn

 Wykaz i opis wszystkich chemicznych dodatków: http://strefazdrowie.pl/chemia/

email

2 comments for “Chemiczne dodatki – fakty i mity

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *